Որդուն հողին հանձնելուց ամիսներ անց, անգամ չհավատալով, որ Հարությունն այլեւս ողջ չէ, տիկին Բելլան բացում է տղայի անունը կրող դասարանի հուշատախտակը.Հարություն Երվանդի Սեյրադարյան: Դեռ շատ էր հնչելու Հարութի անունը, դեռ շատ էինք լսելու այս ժպտադեմ տղայի մասին, պատերազմը փոխեց գյումրեցի տղայի բոլոր պլանները: Տիկին Բելլան նստում է նույն այն տեղում, որտեղ հասակ է առել որդին, իսկ աչքի առջեւ ժապավենի նման անցնում է Հարութի կարճ, սակայն բովանդակային կյանքը:
Սեյրադարյանները դեռ սպասում են որդուն
Տիգրանուհի Կուրղինյան
26.05.2021 - 16:28
նախորդ գրառումը