Շիրակի մարզի Փանիկ գյուղում պատերազմից հետո Գարիկ Արեւիկյանին շատ են հիշում: Հերոսին հիշելու առիթները քիչ չեն, 1997 թվականին ծնված Գարիկը հասցրել էր բազմաթիվ հաջողություններ ունենալ, նրա անունը համագյուղացիների համար մշտապես հպարտանալու առիթ է եղել: Հիմա Գարիկի դպրոցի բակում են նրա ընկերները, բարեկամներն ու ծնողները՝ առանց սիրելի հայորդու, որ ճախրեց դեպի իր երազանքները, քայլեց նպատակների հետեւից ու հասավ դրանցից մեկին՝ պիտանի լինել իր երկրին:
Լուսավոր ապագա, չիրականացված երազանքներ
