Գրիգորյանների ընտանիքում սեպտեմբերի 27-ին սկսված պատերազմը դեռ չի ավարտվել ու չի ավարտվի երբեք:
Գրիգորյան Արթուրը, որի 34 տարին դեռ չէր բոլորել, ավագ լեյտենանտ էր, սովորել էր ռազմական ավիացիոն համալսարանում, երազանքն էր ռազմական օդաչու դառնալ, բայց չստացվեց: Արթուրը պատերազմի օրերին կապի պատասխանատու էր: Դիրքն անառիկ պահելու համար Արթուրը չէր խնայում ոչինչ, հպարտանում է կինը, տղաներին սնունդ ու զենք հասցնելիս էլ ընդհատվեց ամուսնու կյանքը:
«Պատերազմը կհաղթենք ու կվերադառնամ».ավագ լեյտենանտի միակ խոստումը, որ չիրականացավ
նախորդ գրառումը