Հարազատներ, ընկերներ, սաներ ու հանդիսատես, երաժշտական արվեստի նվիրյալներ, որ ընկերություն ու բեմեր են կիսել Մալխասյանի հետ, մի ամբողջ կյանք երաժիշտը ապրեց՝ մնալով տեսակ ու թելադրելով երաժշտություն, որ առաջին հերթին սիրտ էր ու հոգի:
Հիվանդությունը վերջին ամիսներին հյուծել էր Մուրադ Մալխասյանին, սակայն ֆիզիկապես միայն: Կամքի ուժ ու հավատ ուներ, երգում էր նույնիսկ այդ ծանր օրերին: Աղոթքի պես էին հնչում երգերը. հիշում են ընկերները, իրենց էլ միայն հորդորում էր աղոթել:
Մի գույն պակասեց քաղաքից. վերջին հրաժեշտը Մուրադ Մալխասյանին
նախորդ գրառումը