Գյումրեցի Աթոյանները տարիներ առաջ ընտանիքի հոր կորստից հետո վստահ էին, որ ավելի մեծ ցավ ու կորուստ լինել չի կարող: Արցախյան երկրորդ պատերազմը, սակայն, եւս մեկ ուժգին հարված հասցրեց վերջիններիս: 19-ամյա Արթուրը, որ ընտանիքի միակ արու զավակն էր, զոհվեց պատերազմի դաշտում՝ կրկնապատկելով ընտանիքի վիշտը:
Ուրիշ տեսակ ու յուրահատուկ էր Արթուրի նկատմամբ սերը, որովհետեւ հենց ինքը՝ Արթուրը, առանձնահատուկ մարդ էր՝ այդ տարիքում բավականաչափ հասուն, աստվածապաշտ ու մեծ երազանքներով լեցուն:
«Էնքան գուզեմ Լեննագան էրտամ, շատ եմ կարոտցե». Արթուր Աթոյանի վերջին խոսքերը
նախորդ գրառումը